Waarom Spel Tussen Honden Lang Niet Altijd Een Goed Idee Is.
Als hondenliefhebber is het heerlijk om je viervoeter blij te zien. En wat lijkt er nou leuker dan twee honden die samen spelen? Toch is spel tussen honden lang niet altijd zo onschuldig of leuk als het lijkt. Sterker nog: in sommige gevallen kan het meer stress en frustratie opleveren dan plezier.
Laten we eens wat dieper duiken in het waarom.
1. Niet elke hond is sociaal
Net als mensen hebben honden hun eigen persoonlijkheden. De één is een allemansvriend die het liefst met elke hond stoeit, de ander is meer op zichzelf of houdt het bij een klein clubje vertrouwde vriendjes. Als je twee honden samen laat spelen zonder dat ze elkaar goed kennen of zonder dat je weet hoe ze sociaal reageren, kunnen er ongemakkelijke momenten ontstaan, of nog erger: conflicten.
👉 Een hond die geen behoefte heeft aan spel kan zich snel bedreigd voelen, en kan signalen laten zien zoals grommen, fixeren of zelfs happen.
2. Spel wordt vaak verkeerd geïnterpreteerd
Wat wij als ‘spelen’ zien rennen, happen, rollenbollen, kan in werkelijkheid al zijn doorgeslagen naar frustratie of opbouwende spanning. Honden zijn meesters in lichaamstaal, maar wij mensen missen soms de signalen. De signalen in het spel tussen 2 honden volgen elkaar zo snel op, dat het voor ons als eigenaar soms moeilijk te volgen is. Hierdoor zien we signalen over het hoofd en dit maakt dat wij spel vaak anders interpreteren. Vooral jonge honden of pups kunnen zich overweldigd voelen door een drukke of opdringerige speelkameraad, zonder dat het meteen opvalt.
⚠️ Veel ‘spel’ wordt door honden getolereerd in plaats van gewaardeerd.
3. Energie ongelijkheid leidt tot gedoe
Een jonge, energieke labrador van 10 maanden met een rustige, oudere teckel? Dat klinkt misschien als een gezellige combi, maar in de praktijk lopen zulke ontmoetingen vaak uit tot een conflict. De één wil ravotten, de ander rust – en voor je het weet zit je met een overprikkelde pup en een gefrustreerde senior.
✅ Goed spel gebeurt meestal tussen honden die qua energie, formaat en speelstijl enigszins matchen.
4. Slechte ervaringen blijven hangen
Honden hebben een sterk associatief geheugen. Eén nare ervaring tijdens het ‘spelen’ met een andere hond kan zorgen voor blijvende onzekerheid of zelfs agressie in de toekomst. Vooral bij pups in hun socialisatieperiode kan een onplezierige ontmoeting littekens achterlaten. Waarbij de ene hond die slechte ervaring associeert bij die specifieke hond, heeft de andere dit bij bijvoorbeeld alle witte honden of bij honden met rechtop staande oren.
🧠 Vertrouwen opbouwen kost tijd. Kapotmaken kan in seconden.
5. Sommige honden leren ongewenst gedrag aan
In een setting met veel opwinding zoals op een losloopveld of in een groep, leren honden soms juist verkeerd gedrag aan. Denk aan overmatig najagen, ongecontroleerd blaffen, of grensoverschrijdend gedrag naar andere honden. Wat begint als 'spel', kan doorslaan in opdringerig of zelfs gevaarlijk gedrag zonder dat ze zelf nog goed weten waar de grens ligt.
Wat kun je dan wél doen?
Gelukkig betekent dit alles niet dat honden nooit met elkaar mogen spelen. Maar het vraagt wel om bewustzijn, kennis en goede begeleiding:
-
Leer je hond goed kennen – weet wat hij prettig vindt en wat niet.
-
Kijk naar de match – qua leeftijd, grootte, speelstijl en karakter.
-
Observeer het spel actief – let op signalen van spanning, frustratie of overprikkeling.
-
Stel grenzen – speel je hond? Roep even terug, laat hem een pauze nemen.
-
Bouw aan veilige vriendschappen – liever één vaste speelmaatje dan elke dag een andere hond.
Tot slot: spel is geen ‘moetje’
Je hond hoeft niet met andere honden te spelen om een gelukkig leven te hebben. Veel honden zijn het liefst met hun baasje bezig, of vinden spelen met mensen en speelgoed veel leuker dan met soortgenoten.
Dus voel je nooit verplicht om je hond met andere honden te laten spelen “omdat het zo hoort”. Kijk naar wat jouw hond echt nodig heeft.